ΚΕΙΜΕΝΟ-ΚΡΑΥΓΗ προς ΔΣΑ. «Μετά τις αποκαλύψεις για το παραδικαστικό έφτασαν στην άλλη άκρη. Εγιναν, ακράτως και άδικα αυστηροί, μπροστά στον φόβο να κατηγορηθούν ως ύποπτοι παράνομης συναλλαγής»
Πάνω από 200 δικηγόροι ρίχνουν το γάντι στους δικαστές
Των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ
*«Εστι δ' επιεικές το παρά τον γεγραμμένον νόμον δίκαιον»
«Οι ποινές που επιβάλλονται είναι εξοντωτικές. Τα ελαφρυντικά έχουν αναιτιολόγητα εξαφανιστεί. Οι προφυλακίσεις, καθώς και οι παρατάσεις φυλάκισης κρατουμένων έχουν δημιουργήσει αφόρητη κατάσταση. Ο θεσμικός ρόλος των δικηγόρων έχει καταργηθεί. Η φωνή του συνηγόρου δεν ακούγεται πλέον».
(Από κείμενο διαμαρτυρίας-καταγγελίας διακοσίων και πλέον δικηγόρων προς τον ΔΣΑ).
Είναι όλοι τους μάχιμοι δικηγόροι της Αθήνας. Συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης, απ' αυτούς που συναντάς καθημερινά στο μετερίζι των ακροατηρίων.
Ενωσαν τις φωνές τους, και προσυπογράφουν ένα κείμενο-κραυγή, το περιεχόμενο του οποίου προκαλεί τρόμο στον πολίτη μιας ευνομούμενης πολιτείας.
Σε καθημερινή βάση
Και εύλογα, αφού όσα απίστευτα καταγγέλλουν, φέρονται να διαδραματίζονται σε καθημερινή πλέον βάση «στα Ποινικά Τμήματα του Εφετείου Αθήνας», ενώ, όπως τονίζουν, «από το κλίμα αυτό δεν θα εξαιρέσουμε ούτε τη διαδικασία χορηγήσεως προσωρινών διαταγών του Πρωτοδικείου Αθηνών, αλλά και του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, αλλά ούτε και την εν γένει λειτουργική κατάσταση των δικαστηρίων Αθηνών και Πειραιά».
Κι αναρωτιέται φυσιολογικά για τους «ταγούς τού Δικαίου» ο ανυποψίαστος πολίτης που προστρέχει στη Δικαιοσύνη για να βρει το δίκιο του.
Είναι δυνατόν Ελληνες δικαστές να ξεχωρίζουν την επιείκεια από το δίκαιον; Δεν είναι αυτά τα δύο άρρηκτα συνδεδεμένα;
Αν και δεν αναφέρεται στην επιστολή, πολλοί από τους δικηγόρους που την υπογράφουν, αλλά και άλλοι, που δεν έχει φτάσει ακόμη το κείμενο στα χέρια τους, πιστεύουν ακράδαντα ότι αρκετοί δικαστές, μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης του παραδικαστικού κυκλώματος, διάβηκαν το ξάστερο μονοπάτι της Δικαιοσύνης, προσπέρασαν το πνεύμα του νόμου κι έφτασαν στην άλλη άκρη. Εγιναν, ακράτως, και άδικα αυστηροί μπροστά στον φόβο να κατηγορηθούν ως ύποπτοι παράνομης συναλλαγής.
«Φοβούνται»
«Αλλωστε, ουδείς δικαστής ελέγχθηκε πειθαρχικά, γιατί ήταν αυστηρός στην κρίση του. Οι δικαστές φοβούνται μόνον όταν είναι επιεικείς ή αθωωτικοί», λένε οι δικηγόροι.
Πώς όμως στηρίζουν τη βαρύτατη διαμαρτυρία τους;
Η «Ε» σε μια προσπάθεια ουσιαστικής προσέγγισης του θέματος, μίλησε με γνωστούς δικηγόρους, από τους οποίους βεβαίως ζήτησε και αδιάσειστα -κατά την κρίση τους-αποδεικτικά των ισχυρισμών τους στοιχεία:
Ιδού μερικά παραδείγματα:
Ανάπηρη συνταξιούχος στη φυλακή για... συκοφαντική δυσφήμηση
Των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ
Συνήγορος: Ζωή Κωνσταντοπούλου
Σε υπόθεση συκοφαντικής δυσφήμησης, γυναίκα συνταξιούχος, πάσχουσα από σοβαρές μετατραυματικές συνέπειες κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης, δικάζεται ερήμην χωρίς να έχει κλητευθεί. Η απόφαση δεν της επιδόθηκε ποτέ. Αν και όλα αυτά τα χρόνια υπέβαλλε φορολογικές δηλώσεις, εισέπραττε σύνταξη περίπου 400 ευρώ και νοίκιαζε σπίτι στο όνομά της, κρίθηκε αγνώστου διαμονής και έγινε απλώς τοιχοκόλληση της απόφασης στον δήμο όπου έμενε πριν από 11 χρόνια... Συνελήφθη ξαφνικά και οδηγήθηκε στη φυλακή, μη διαθέτοντας τα χρήματα για την εξαγορά της ποινής. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο απέρριψε την αίτηση ακύρωσης, παρ' όλο που προσκόμισε όλες τις αποδείξεις για τη διαμονή της. Το Εφετείο τελικά τη δικαίωσε, η γυναίκα όμως είχε περάσει 50 τραυματικές ημέρες στη φυλακή!
Σε υπόθεση συκοφαντικής δυσφήμησης, γυναίκα συνταξιούχος, πάσχουσα από σοβαρές μετατραυματικές συνέπειες κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης, δικάζεται ερήμην χωρίς να έχει κλητευθεί. Η απόφαση δεν της επιδόθηκε ποτέ. Αν και όλα αυτά τα χρόνια υπέβαλλε φορολογικές δηλώσεις, εισέπραττε σύνταξη περίπου 400 ευρώ και νοίκιαζε σπίτι στο όνομά της, κρίθηκε αγνώστου διαμονής και έγινε απλώς τοιχοκόλληση της απόφασης στον δήμο όπου έμενε πριν από 11 χρόνια... Συνελήφθη ξαφνικά και οδηγήθηκε στη φυλακή, μη διαθέτοντας τα χρήματα για την εξαγορά της ποινής. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο απέρριψε την αίτηση ακύρωσης, παρ' όλο που προσκόμισε όλες τις αποδείξεις για τη διαμονή της. Το Εφετείο τελικά τη δικαίωσε, η γυναίκα όμως είχε περάσει 50 τραυματικές ημέρες στη φυλακή!
Το χασίς και τα είκοσι χρόνια
Των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ
Συνήγορος: Νικ. Μαυρομάτης.
1Στις 28.2.05, στο Μενίδι, συλλαμβάνονται στο σπίτι του, ο Γ.Κ., ανάπηρος με κομμένο το ένα πόδι και το ένα χέρι, και η γυναίκα του, Π.Σ., καθώς σε έρευνα ανευρίσκονται ποσότητα ακατέργαστης ινδικής κάνναβης (χασίς) 63,7 γραμμαρίων και το χρηματικό ποσό των 30.477 ευρώ . Η Αστυνομία έχει προηγουμένως συλλάβει τον τοξικομανή Αναστάσιο Ρ., που ισχυρίστηκε ότι αγόρασε από τον Κ. μικροποσότητα χασίς 17 γραμ. Ο Κ. υποστηρίζει ότι είναι χρόνιος χρήστης, ουδέποτε έχει πωλήσει, και ότι τα χρήματα είναι οικονομίες του. Λίγο αργότερα, σε έρευνα της αστυνομίας στο διπλανό σπίτι, της κόρης του Χ., κατάσχεται μικροποσότητα χασίς 0,1 του γραμ. Συλλαμβάνεται και αυτή. Μάνα και κόρη δηλώνουν αθώες. Προφυλακίζονται άπαντες.
Τον Μάιο του 2006 διεξάγεται η δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών. Οι κατηγορούμενοι επαναλαμβάνουν τις προανακριτικές τους καταθέσεις. Ο Αναστάσιος Ρ. υποστηρίζει ότι η μάνα τον έδιωχνε από το σπίτι, όταν αυτός εμφανιζόταν εκεί, κι ότι δεν έχει αγοράσει ποτέ απ' την κόρη. Απόφαση δικαστηρίου:
- Κάθειρξη είκοσι ετών στον Κ. για διακίνηση ναρκωτικών και φυλάκιση τεσσάρων ετών για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Σύνολο, 22 χρόνια κάθειρξη (!).
- Κάθειρξη δώδεκα ετών στη σύζυγό του για τα ναρκωτικά και φυλάκιση τεσσάρων ετών για το ξέπλυμα. Σύνολο, 14 έτη.
- Ιδια ποινή και στην κόρη.
- Κάθειρξη δώδεκα ετών στον Α.Ρ.
Προ «παραδικαστικού», σύμφωνα με τον κ. Μαυρομάτη, η συνήθης «λογική» απόφαση θα ήταν: αθώες, ελλείψει στοιχείων, μητέρα και κόρη. Ποινές φυλακίσεως (2-5 ετών) στους άλλους δύο, λόγω του είδους του ναρκωτικού, της μικρής ποσότητας και του λευκού παρελθόντος τους.
1Στις 28.2.05, στο Μενίδι, συλλαμβάνονται στο σπίτι του, ο Γ.Κ., ανάπηρος με κομμένο το ένα πόδι και το ένα χέρι, και η γυναίκα του, Π.Σ., καθώς σε έρευνα ανευρίσκονται ποσότητα ακατέργαστης ινδικής κάνναβης (χασίς) 63,7 γραμμαρίων και το χρηματικό ποσό των 30.477 ευρώ . Η Αστυνομία έχει προηγουμένως συλλάβει τον τοξικομανή Αναστάσιο Ρ., που ισχυρίστηκε ότι αγόρασε από τον Κ. μικροποσότητα χασίς 17 γραμ. Ο Κ. υποστηρίζει ότι είναι χρόνιος χρήστης, ουδέποτε έχει πωλήσει, και ότι τα χρήματα είναι οικονομίες του. Λίγο αργότερα, σε έρευνα της αστυνομίας στο διπλανό σπίτι, της κόρης του Χ., κατάσχεται μικροποσότητα χασίς 0,1 του γραμ. Συλλαμβάνεται και αυτή. Μάνα και κόρη δηλώνουν αθώες. Προφυλακίζονται άπαντες.
Τον Μάιο του 2006 διεξάγεται η δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών. Οι κατηγορούμενοι επαναλαμβάνουν τις προανακριτικές τους καταθέσεις. Ο Αναστάσιος Ρ. υποστηρίζει ότι η μάνα τον έδιωχνε από το σπίτι, όταν αυτός εμφανιζόταν εκεί, κι ότι δεν έχει αγοράσει ποτέ απ' την κόρη. Απόφαση δικαστηρίου:
- Κάθειρξη είκοσι ετών στον Κ. για διακίνηση ναρκωτικών και φυλάκιση τεσσάρων ετών για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Σύνολο, 22 χρόνια κάθειρξη (!).
- Κάθειρξη δώδεκα ετών στη σύζυγό του για τα ναρκωτικά και φυλάκιση τεσσάρων ετών για το ξέπλυμα. Σύνολο, 14 έτη.
- Ιδια ποινή και στην κόρη.
- Κάθειρξη δώδεκα ετών στον Α.Ρ.
Προ «παραδικαστικού», σύμφωνα με τον κ. Μαυρομάτη, η συνήθης «λογική» απόφαση θα ήταν: αθώες, ελλείψει στοιχείων, μητέρα και κόρη. Ποινές φυλακίσεως (2-5 ετών) στους άλλους δύο, λόγω του είδους του ναρκωτικού, της μικρής ποσότητας και του λευκού παρελθόντος τους.
Στη φυλακή για μια γλάστρα
Των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ
Συνήγορος: Ζωή Κωνσταντοπούλου
Ιδιοκτήτης θερμοκηπίου καταγγέλλει την κλοπή μιας... γλάστρας και αναφέρει ότι οι «κλέπτες» χρησιμοποίησαν αυτοκίνητο με συγκεκριμένη πινακίδα. Ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου, άνω των 60 ετών, με 67% αναπηρία και πάσχων από χρόνια σοβαρά νοσήματα, με σύνταξη περίπου 300 ευρώ μηνιαίως, κλήθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου ο μηνυτής δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει στο πρόσωπό του τον «δράστη» της κλοπής. Η υπόθεση όμως έφτασε στο δικαστήριο, το οποίο, απόντων κατηγορουμένου και μηνυτή, έκρινε τον κατηγορούμενο ένοχο, επιβάλλοντάς του ποινή 2 ετών και 4 μηνών (!) χωρίς αναστολή. Ο καταδικασθείς, όταν του επιδόθηκε η απόφαση, έκανε έφεση. Την ημέρα του Εφετείου, την ώρα της εκφώνησης της υποθέσεως, ύστερα από διακοπή της συνεδρίασης, δεν πρόλαβε να μπει στην αίθουσα. Η έφεση απορρίφθηκε ως ανυποστήρικτη. Οταν δύο λεπτά αργότερα ενημέρωσε τον πρόεδρο πως ήταν παρών, έλαβε την απάντηση «κάντε αίτηση ακύρωσης», η οποία όμως απορρίφθηκε, μολονότι ήταν σαφές ότι με σύνταξη 300 ευρώ δεν θα μπορούσε ποτέ δώσει 7.500 ευρώ για να εξαγοράσει την ποινή. Αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθεί στη φυλακή, σε μια υπόθεση που από τη δικογραφία φαινόταν η αθωότητά του, αφού ακόμη και ο μηνυτής, ο οποίος προσήλθε ως μάρτυρας στην αίτηση ακύρωσης, κατέθεσε ότι δεν ήταν ο δράστης. Ο έρημος συνταξιούχος έκανε αίτηση αναστολής, αλλά το δικαστήριο, με άλλη σύνθεση, έκρινε ότι... δεν αποτελεί υπέρμετρη βλάβη το να παραμείνει στη φυλακή για μια γλάστρα που δεν έκλεψε, και μάλιστα χωρίς ποτέ να έχει ακουστεί από το δικαστήριο.
Ιδιοκτήτης θερμοκηπίου καταγγέλλει την κλοπή μιας... γλάστρας και αναφέρει ότι οι «κλέπτες» χρησιμοποίησαν αυτοκίνητο με συγκεκριμένη πινακίδα. Ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου, άνω των 60 ετών, με 67% αναπηρία και πάσχων από χρόνια σοβαρά νοσήματα, με σύνταξη περίπου 300 ευρώ μηνιαίως, κλήθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου ο μηνυτής δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει στο πρόσωπό του τον «δράστη» της κλοπής. Η υπόθεση όμως έφτασε στο δικαστήριο, το οποίο, απόντων κατηγορουμένου και μηνυτή, έκρινε τον κατηγορούμενο ένοχο, επιβάλλοντάς του ποινή 2 ετών και 4 μηνών (!) χωρίς αναστολή. Ο καταδικασθείς, όταν του επιδόθηκε η απόφαση, έκανε έφεση. Την ημέρα του Εφετείου, την ώρα της εκφώνησης της υποθέσεως, ύστερα από διακοπή της συνεδρίασης, δεν πρόλαβε να μπει στην αίθουσα. Η έφεση απορρίφθηκε ως ανυποστήρικτη. Οταν δύο λεπτά αργότερα ενημέρωσε τον πρόεδρο πως ήταν παρών, έλαβε την απάντηση «κάντε αίτηση ακύρωσης», η οποία όμως απορρίφθηκε, μολονότι ήταν σαφές ότι με σύνταξη 300 ευρώ δεν θα μπορούσε ποτέ δώσει 7.500 ευρώ για να εξαγοράσει την ποινή. Αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθεί στη φυλακή, σε μια υπόθεση που από τη δικογραφία φαινόταν η αθωότητά του, αφού ακόμη και ο μηνυτής, ο οποίος προσήλθε ως μάρτυρας στην αίτηση ακύρωσης, κατέθεσε ότι δεν ήταν ο δράστης. Ο έρημος συνταξιούχος έκανε αίτηση αναστολής, αλλά το δικαστήριο, με άλλη σύνθεση, έκρινε ότι... δεν αποτελεί υπέρμετρη βλάβη το να παραμείνει στη φυλακή για μια γλάστρα που δεν έκλεψε, και μάλιστα χωρίς ποτέ να έχει ακουστεί από το δικαστήριο.
Στη φυλακή με το παιδί και ισόβια
Των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ
Συνήγορος: Νικ. Μαυρομάτης.
Στις 24.5.05 συλλαμβάνεται στην Αθήνα ο αλλοδαπός S.D. και η έγκυος σύζυγός του Er., γιατί στο σπίτι τους βρέθηκαν μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών (περίπου 2 κιλά ηρωίνης, 150 γραμ. κοκαΐνης και ένα κιλό χασίς). Ο σύζυγος αναλαμβάνει όλη την ευθύνη. Η σύζυγος υποστηρίζει ότι δεν γνώριζε τις δραστηριότητές του. Η υπόθεση είναι σοβαρή. Προφυλακίζονται και οι δύο.
Στις 27.9.06 διεξάγεται η δίκη τους στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθήνας. Στο ακροατήριο, τα περιστατικά αναπτύσσονται όπως είχαν εκτεθεί στην προδικασία. Αποδεικνύεται από έγγραφα ότι έχουν και οι δύο λευκό ποινικό μητρώο. Το μόνο νέο «γεγονός» είναι ότι, στο μεταξύ, στις γυναικείες φυλακές έχει γεννήσει η σύζυγος και το μωρό ζει και μεγαλώνει εκεί. Απόφαση; Ισόβια κάθειρξη. Και για τους δύο.
Προ «παραδικαστικού», σημειώνει ο κ. Μαυρομάτης, «η ποινή για τον άνδρα θα κυμαινόταν από 8-12 χρόνια κάθειρξης, η δε γυναίκα του, ως αμέτοχη, θα αθωωνόταν ή, έστω, θα μπορούσε κανείς να την κρίνει ως απλή συνεργό στις παράνομες δραστηριότητες του συζύγου και να της επιβάλει (περισσότερο ως "ποινή υπονοίας") φυλάκιση 4-6 ετών. Αλλά ισόβια; Χάσαμε πια το μέτρο, την (συνταγματικά προβλεπομένη) αναλογία μεταξύ εγκλήματος και ποινής. Και πήγαμε στο άλλο άκρο: στον πρωτογονισμό και στη (νομική) βαρβαρότητα. Κι όλα αυτά, εξαιτίας του "παραδικαστικού"! Εκτός πια κι αν αυτό ήταν μόνο η αφορμή. Οι διαθέσεις, τα ένστικτα, λανθάνοντα στους "κακούς", έτσι κι αλλιώς, προϋπήρχαν».
Στις 24.5.05 συλλαμβάνεται στην Αθήνα ο αλλοδαπός S.D. και η έγκυος σύζυγός του Er., γιατί στο σπίτι τους βρέθηκαν μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών (περίπου 2 κιλά ηρωίνης, 150 γραμ. κοκαΐνης και ένα κιλό χασίς). Ο σύζυγος αναλαμβάνει όλη την ευθύνη. Η σύζυγος υποστηρίζει ότι δεν γνώριζε τις δραστηριότητές του. Η υπόθεση είναι σοβαρή. Προφυλακίζονται και οι δύο.
Στις 27.9.06 διεξάγεται η δίκη τους στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθήνας. Στο ακροατήριο, τα περιστατικά αναπτύσσονται όπως είχαν εκτεθεί στην προδικασία. Αποδεικνύεται από έγγραφα ότι έχουν και οι δύο λευκό ποινικό μητρώο. Το μόνο νέο «γεγονός» είναι ότι, στο μεταξύ, στις γυναικείες φυλακές έχει γεννήσει η σύζυγος και το μωρό ζει και μεγαλώνει εκεί. Απόφαση; Ισόβια κάθειρξη. Και για τους δύο.
Προ «παραδικαστικού», σημειώνει ο κ. Μαυρομάτης, «η ποινή για τον άνδρα θα κυμαινόταν από 8-12 χρόνια κάθειρξης, η δε γυναίκα του, ως αμέτοχη, θα αθωωνόταν ή, έστω, θα μπορούσε κανείς να την κρίνει ως απλή συνεργό στις παράνομες δραστηριότητες του συζύγου και να της επιβάλει (περισσότερο ως "ποινή υπονοίας") φυλάκιση 4-6 ετών. Αλλά ισόβια; Χάσαμε πια το μέτρο, την (συνταγματικά προβλεπομένη) αναλογία μεταξύ εγκλήματος και ποινής. Και πήγαμε στο άλλο άκρο: στον πρωτογονισμό και στη (νομική) βαρβαρότητα. Κι όλα αυτά, εξαιτίας του "παραδικαστικού"! Εκτός πια κι αν αυτό ήταν μόνο η αφορμή. Οι διαθέσεις, τα ένστικτα, λανθάνοντα στους "κακούς", έτσι κι αλλιώς, προϋπήρχαν».
Ποινές που καταγγέλλονται ως εξοντωτικές
Των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ
* Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών: κατηγορούμενος νεαρός Αλβανός για ληστεία (αρπαγή ενός αυτοκινήτου και αντικειμένων όχι μεγάλης αξίας). Μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο, ένα αποτύπωμα στην εξωτερική επιφάνεια της πίσω πόρτας του κλαπέντος αυτοκινήτου. Το αυτοκίνητο είχε διανύσει την μισή Αττική (επί σειρά ημερών) πριν εντοπισθεί. Ετυμηγορία; Ενοχος - ποινή 14 χρόνια κάθειρξη!
* Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χαλκίδας: κατηγορούμενος 27χρονος νεαρός, ο οποίος, περιεργαζόμενος την κυνηγετική καραμπίνα του πατέρα του, σκότωσε φίλο με τον οποίο ήταν μαζί στον στρατό. Και οι δύο υπηρετούσαν άοπλη θητεία, καθώς είναι αντιρρησίες συνείδησης. Ο νεαρός ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε πως υπήρχαν φυσίγγια στην καραμπίνα. Αρχικά, του ασκήθηκε δίωξη για ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Το Αυτόφωρο ανέβαλε τη δίκη, θεωρώντας ότι πρέπει να δικαστεί για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Η υπόθεση έφτασε στο Κακουργιοδικείο, όπου δεν του αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό και επιβλήθηκε στον δράστη η ποινή της ισόβιας κάθειρξης.
* Στο ΜΟΔ Θήβας, σε ανθρωποκτονία που έχει εισαχθεί «εκ προθέσεως» στενοί συγγενείς του θύματος καταθέτουν υπέρ του κατηγορουμένου, υποστηρίζοντας κατηγορηματικά ότι επρόκειτο για ατύχημα που σημειώθηκε όταν επιχείρησε να κυνηγήσει από την αυλή του τις γάτες. Η ετυμηγορία; Κάθειρξη δεκαοκτώ ετών (δικηγόρος, Γ. Καρατζογιάννης).
Σ.Σ.: Το υλικό των δικογραφιών και τα στοιχεία κατηγορουμένων - δικηγόρων - δικαστών που χειρίστηκαν τις προαναφερόμενες υποθέσεις, είναι στη διάθεση της «Ε».
* Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χαλκίδας: κατηγορούμενος 27χρονος νεαρός, ο οποίος, περιεργαζόμενος την κυνηγετική καραμπίνα του πατέρα του, σκότωσε φίλο με τον οποίο ήταν μαζί στον στρατό. Και οι δύο υπηρετούσαν άοπλη θητεία, καθώς είναι αντιρρησίες συνείδησης. Ο νεαρός ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε πως υπήρχαν φυσίγγια στην καραμπίνα. Αρχικά, του ασκήθηκε δίωξη για ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Το Αυτόφωρο ανέβαλε τη δίκη, θεωρώντας ότι πρέπει να δικαστεί για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Η υπόθεση έφτασε στο Κακουργιοδικείο, όπου δεν του αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό και επιβλήθηκε στον δράστη η ποινή της ισόβιας κάθειρξης.
* Στο ΜΟΔ Θήβας, σε ανθρωποκτονία που έχει εισαχθεί «εκ προθέσεως» στενοί συγγενείς του θύματος καταθέτουν υπέρ του κατηγορουμένου, υποστηρίζοντας κατηγορηματικά ότι επρόκειτο για ατύχημα που σημειώθηκε όταν επιχείρησε να κυνηγήσει από την αυλή του τις γάτες. Η ετυμηγορία; Κάθειρξη δεκαοκτώ ετών (δικηγόρος, Γ. Καρατζογιάννης).
Σ.Σ.: Το υλικό των δικογραφιών και τα στοιχεία κατηγορουμένων - δικηγόρων - δικαστών που χειρίστηκαν τις προαναφερόμενες υποθέσεις, είναι στη διάθεση της «Ε».
Κατηγορούμενος: «Θέλω τον δικηγόρο μου» - Πρόεδρος: «Θα δικάσω και με άδεια καρέκλα»
Των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ
Συνήγορος: Χρ. Πολιτικός
Οσυνήγορος, που είχε πληρώσει γραμμάτιο προείσπραξης, το οποίο απεδείκνυε την πρόθεσή του να παραστεί στη δίκη (για κακουργήματα), αισθάνθηκε το πρωί ενοχλήσεις στη θωρακική χώρα και έντονη δύσπνοια. Ενοχλήσεις που δυστυχώς είναι αποτέλεσμα βεβαρημένου ιατρικού ιστορικού.
Συνεργάτης του έσπευσε στο ακροατήριο (Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά) για να ενημερώσει την έδρα και να παρακαλέσει για σύντομη αναβολή.
Η υπόθεση ήταν πρωτοείσακτη (σ.σ.: δεν είχε ξαναπάρει αναβολή) και τα αδικήματα παραγράφονται τον Μάρτιο του 2007.
Το δικαστήριο, ύστερα από σύμφωνη εισαγγελική γνώμη, προχώρησε σε αυτεπάγγελτο διορισμό συνηγόρου, δίνοντάς του προθεσμία... μίας ώρας για να διαβάσει τη δικογραφία και να υπερασπιστεί τον κατηγορούμενο.
Οταν ο τελευταίος εξανέστη, η πρόεδρος του απάντησε:
«Μπορείς και να φύγεις εάν θέλεις, αλλά εγώ θα δικάσω ακόμα και με άδεια καρέκλα».
Και δίκασε... Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, ο κατηγορούμενος άκουσε την ετυμηγορία: κάθειρξη 13 ετών και έξι μηνών.
Αυτά και άλλα πολλά, που φέρονται να συνέβησαν σε πρόσφατη δικάσιμο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πειραιά, περιγράφονται σε αναφορά που κατέθεσε στο αρμόδιο όργανο ο δικηγόρος της υπόθεσης, Χρ. Πολιτικός, σε βάρος της προέδρου της έδρας (σ.σ.: όλα τα στοιχεία είναι στη διάθεση της «Ε»), ζητώντας την πειθαρχική της δίωξη, επειδή, όπως υποστηρίζει:
* «Πέραν της προσβολής στο πρόσωπό μου (σ.σ.: αμφισβητήθηκε η ασθένεια, γιατί δεν προσκομίστηκε αμέσως ιατρική βεβαίωση), παραβίασε ευθέως τις διατάξεις του 349 ΚΠΔ, αλλά και τις σχετικές διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αφού στέρησε από τον κατηγορούμενο το στοιχειώδες δικαίωμα να έχει υπεράσπιση της επιλογής του».
* «Τέτοιες απαράδεκτες συμπεριφορές ανώτερων δικαστικών λειτουργών πέραν της βλάβης που επιφέρουν στους κατηγορουμένους, δημιουργούν και αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών προς την εν γένει λειτουργία των δικαστηρίων».
Οσυνήγορος, που είχε πληρώσει γραμμάτιο προείσπραξης, το οποίο απεδείκνυε την πρόθεσή του να παραστεί στη δίκη (για κακουργήματα), αισθάνθηκε το πρωί ενοχλήσεις στη θωρακική χώρα και έντονη δύσπνοια. Ενοχλήσεις που δυστυχώς είναι αποτέλεσμα βεβαρημένου ιατρικού ιστορικού.
Συνεργάτης του έσπευσε στο ακροατήριο (Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά) για να ενημερώσει την έδρα και να παρακαλέσει για σύντομη αναβολή.
Η υπόθεση ήταν πρωτοείσακτη (σ.σ.: δεν είχε ξαναπάρει αναβολή) και τα αδικήματα παραγράφονται τον Μάρτιο του 2007.
Το δικαστήριο, ύστερα από σύμφωνη εισαγγελική γνώμη, προχώρησε σε αυτεπάγγελτο διορισμό συνηγόρου, δίνοντάς του προθεσμία... μίας ώρας για να διαβάσει τη δικογραφία και να υπερασπιστεί τον κατηγορούμενο.
Οταν ο τελευταίος εξανέστη, η πρόεδρος του απάντησε:
«Μπορείς και να φύγεις εάν θέλεις, αλλά εγώ θα δικάσω ακόμα και με άδεια καρέκλα».
Και δίκασε... Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, ο κατηγορούμενος άκουσε την ετυμηγορία: κάθειρξη 13 ετών και έξι μηνών.
Αυτά και άλλα πολλά, που φέρονται να συνέβησαν σε πρόσφατη δικάσιμο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πειραιά, περιγράφονται σε αναφορά που κατέθεσε στο αρμόδιο όργανο ο δικηγόρος της υπόθεσης, Χρ. Πολιτικός, σε βάρος της προέδρου της έδρας (σ.σ.: όλα τα στοιχεία είναι στη διάθεση της «Ε»), ζητώντας την πειθαρχική της δίωξη, επειδή, όπως υποστηρίζει:
* «Πέραν της προσβολής στο πρόσωπό μου (σ.σ.: αμφισβητήθηκε η ασθένεια, γιατί δεν προσκομίστηκε αμέσως ιατρική βεβαίωση), παραβίασε ευθέως τις διατάξεις του 349 ΚΠΔ, αλλά και τις σχετικές διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αφού στέρησε από τον κατηγορούμενο το στοιχειώδες δικαίωμα να έχει υπεράσπιση της επιλογής του».
* «Τέτοιες απαράδεκτες συμπεριφορές ανώτερων δικαστικών λειτουργών πέραν της βλάβης που επιφέρουν στους κατηγορουμένους, δημιουργούν και αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών προς την εν γένει λειτουργία των δικαστηρίων».
Τι υποστηρίζουν τέσσερις ποινικολόγοι
Γ. Καρατζογιάννης
Των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ
«Η Δικαιοσύνη λειτουργεί υπό το κράτος των πιέσεων του παραδικαστικού κυκλώματος. Οι συνεχείς διώξεις και οι πολλές περιπτώσεις, οι άκριτες και άδικες διώξεις έχουν επισύρει φόβο στην ψυχή των δικαστών, με αποτέλεσμα να επιβάλλονται αυστηρές, άδικες και εξοντωτικές ποινές. Οι δικαστές πλέον λειτουργούν με τη νοοτροπία "καλύτερα περισσότεροι φυλακή, παρά να κληθώ να εξηγήσω ότι δεν δωροδοκήθηκα και έτσι δεν επέβαλα αυστηρή ποινή".
Βασικές κατακτήσεις του νομικού πολιτισμού έχουν αχρηστευθεί. Το τεκμήριο αθωότητας καταργήθηκε, το άρθρο 79 Π.Κ. περί έρευνας της προσωπικότητας του κατηγορουμένου καταργήθηκε. Τα ελαφρυντικά έχουν καταργηθεί και τα σχετικά αιτήματα απορρίπτονται εκ των προτέρων.
Η καταδικαστική κρίση είναι προειλημμένη και ο ρόλος του συνηγόρου υπερασπίσεως είναι πλέον διακοσμητικός. Επικρατεί η άποψη ότι ο πιο σκληρός δικαστής είναι και ο πιο έντιμος.
Ο δικαστής, ο οποίος εφαρμόζει την κατ' Αριστοτέλη αρχή της επιείκειας, θεωρείται ύποπτος δωροληψίας και διαφθοράς. Και, το χειρότερο, το πνεύμα που επικρατεί για τις προσωρινές κρατήσεις είναι να απορρίπτονται όλες οι αιτήσεις αντικαταστάσεως και οι προφυλακισμένοι να εξαντλούν την παράταση του δεκαοκταμήνου. Πλέον η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης πάσχει από την παθολογία του δικαστή, ο οποίος δικάζει όχι απονέμοντας δικαιοσύνη, αλλά προσπαθώντας να πείσει ότι δεν είναι διεφθαρμένος.
Αποτέλεσμα αυτού είναι οι κατηγορούμενοι να εισπράττουν σκληρές, εξοντωτικές ποινές».
Βασικές κατακτήσεις του νομικού πολιτισμού έχουν αχρηστευθεί. Το τεκμήριο αθωότητας καταργήθηκε, το άρθρο 79 Π.Κ. περί έρευνας της προσωπικότητας του κατηγορουμένου καταργήθηκε. Τα ελαφρυντικά έχουν καταργηθεί και τα σχετικά αιτήματα απορρίπτονται εκ των προτέρων.
Η καταδικαστική κρίση είναι προειλημμένη και ο ρόλος του συνηγόρου υπερασπίσεως είναι πλέον διακοσμητικός. Επικρατεί η άποψη ότι ο πιο σκληρός δικαστής είναι και ο πιο έντιμος.
Ο δικαστής, ο οποίος εφαρμόζει την κατ' Αριστοτέλη αρχή της επιείκειας, θεωρείται ύποπτος δωροληψίας και διαφθοράς. Και, το χειρότερο, το πνεύμα που επικρατεί για τις προσωρινές κρατήσεις είναι να απορρίπτονται όλες οι αιτήσεις αντικαταστάσεως και οι προφυλακισμένοι να εξαντλούν την παράταση του δεκαοκταμήνου. Πλέον η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης πάσχει από την παθολογία του δικαστή, ο οποίος δικάζει όχι απονέμοντας δικαιοσύνη, αλλά προσπαθώντας να πείσει ότι δεν είναι διεφθαρμένος.
Αποτέλεσμα αυτού είναι οι κατηγορούμενοι να εισπράττουν σκληρές, εξοντωτικές ποινές».
Τι υποστηρίζουν τέσσερις ποινικολόγοι
Νίκος Μαυρομάτης
Των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ
«Πρόσφατα, απευθυνόμενος εγγράφως στη Δικαιοσύνη, σημείωνα, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
"Στο χώρο αυτόν δεν πάσχουμε από τους (ολίγιστους) επίορκους δικαστές. Αυτοί, ως ελάχιστη, ασήμαντη, ανάξια -κυριολεκτικά και μεταφορικά- μειοψηφία, πάντοτε υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν. Η καθημερινή τροχοπέδη στη Δικαιοσύνη είναι οι άσχετοι, οι ημιμαθείς, οι ανεπαρκείς, οι φοβισμένοι δικαστικοί λειτουργοί (που είναι και πολύ περισσότεροι από τους εξωνημένους). Επικίνδυνο κακό είναι η άγνοια και η φοβία του δικαστή, πόσω μάλλον όταν αυτές, ως εκρηκτικό μίγμα συνήθους δικαστικής συμπεριφοράς, είναι συνυφασμένες με αυταρχισμό και αλαζονεία. Από αυτούς πάσχουμε. Από τους κακούς δικαστές, που δεν τολμούν πια να πουν τη λέξη "αθώος". Και που, επιβάλλοντας μεσαιωνικές ποινές, (νομίζουν ότι) κατατάσσονται στους αδέκαστους. Αλλά, όπως είπε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ 'η γενιά μας οφείλει να απολογηθεί όχι τόσο για τις μιαρές πράξεις των κακών, όσο για την αποτρόπαιη σιωπή των καλών ανθρώπων'"».
(σ.σ.: Μάλιστα, ο κ. Μαυρομάτης, σε συνομιλία που είχαμε μαζί του, μας υπενθύμισε αυτό που είχε πει ο Μαρκ Τουέιν: «Ξύσε τον δικαστή και θα βρεις τον δήμιο»).
"Στο χώρο αυτόν δεν πάσχουμε από τους (ολίγιστους) επίορκους δικαστές. Αυτοί, ως ελάχιστη, ασήμαντη, ανάξια -κυριολεκτικά και μεταφορικά- μειοψηφία, πάντοτε υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν. Η καθημερινή τροχοπέδη στη Δικαιοσύνη είναι οι άσχετοι, οι ημιμαθείς, οι ανεπαρκείς, οι φοβισμένοι δικαστικοί λειτουργοί (που είναι και πολύ περισσότεροι από τους εξωνημένους). Επικίνδυνο κακό είναι η άγνοια και η φοβία του δικαστή, πόσω μάλλον όταν αυτές, ως εκρηκτικό μίγμα συνήθους δικαστικής συμπεριφοράς, είναι συνυφασμένες με αυταρχισμό και αλαζονεία. Από αυτούς πάσχουμε. Από τους κακούς δικαστές, που δεν τολμούν πια να πουν τη λέξη "αθώος". Και που, επιβάλλοντας μεσαιωνικές ποινές, (νομίζουν ότι) κατατάσσονται στους αδέκαστους. Αλλά, όπως είπε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ 'η γενιά μας οφείλει να απολογηθεί όχι τόσο για τις μιαρές πράξεις των κακών, όσο για την αποτρόπαιη σιωπή των καλών ανθρώπων'"».
(σ.σ.: Μάλιστα, ο κ. Μαυρομάτης, σε συνομιλία που είχαμε μαζί του, μας υπενθύμισε αυτό που είχε πει ο Μαρκ Τουέιν: «Ξύσε τον δικαστή και θα βρεις τον δήμιο»).
Τι υποστηρίζουν τέσσερις ποινικολόγοι
Μιχ. Δημητρακόπουλος
Των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ
«Την τελευταία διετία παρατηρείται στα δικαστήρια να εκδίδονται "σωρηδόν" καταδικαστικές αποφάσεις και να επιβάλλονται εξοντωτικές ποινές, που βρίσκονται σε προφανή δυσαρμονία με το πραγματικό υλικό των υποθέσεων. Η τάση αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι εσχάτως διώκεται μεγάλος αριθμός δικαστών (πειθαρχικά και ποινικά) επειδή "τόλμησε" και απήλλαξε κάποιους κατηγορουμένους. Στον αντίποδα, ουδέποτε ελέγχθηκε κάποιος για μια -προδήλως- άδικη προσωρινή κράτηση. Αν αληθεύει δε η πληροφορία ότι θα διωχθούν εκατό δικαστές, επειδή απήλλαξαν κάποιους εμπλεκόμενους σε οικονομικά εγκλήματα, τότε έχουμε να κάνουμε με μια πρωτοφανή και ζοφερή εξέλιξη στα δικαστικά δρώμενα, καθώς ποινικοποιείται η ελεύθερη κρίση του δικαστή, με εξαιρετικά δυσμενείς συνέπειες σε βάρος του κατηγορούμενου πολίτη. Οι δικηγόροι πρέπει να αντισταθούμε (αποχές) σε αυτούς τους επικίνδυνους αφελείς, που επιδιώκουν να ποδογετήσουν τη Δικαιοσύνη».
Τι υποστηρίζουν τέσσερις ποινικολόγοι
Ζωή Κωνσταντοπούλου
Των ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ
«Η Δικαιοσύνη δοκιμάζεται, όχι μόνο από τις εξωτερικές αμφισβητήσεις, αλλά, κυρίως, από εσωτερική ανασφάλεια. Δικαστές που δεν αισθάνονται σίγουροι για τις γνώσεις τους, για τον Νόμο και το Δίκαιο, οχυρώνονται συχνά πίσω από μια επιτηδευμένη και ακραία αυστηρότητα, η οποία παραβιάζει την αρχή τής επιείκειας και το ίδιο το αίσθημα δικαίου. Κακοποιούνται έτσι το Σύνταγμα, οι διεθνείς συμβάσεις, το Ποινικό Δίκαιο και θεμελιώδεις αρχές της απονομής Δικαιοσύνης, που κατακτήθηκαν ύστερα από αγώνες δεκαετιών. Αλλά και κονιορτοποιούνται εγγυήσεις και δικλίδες που αποτελούν εχέγγυα για την ορθή απονομή της Δικαιοσύνης. Συχνά επικρατεί μια διεκπεραιωτική λογική τού δημοσίου υπαλλήλου, του "να τελειώσουμε τις υποθέσεις εντός του ωραρίου»", του "να δικάσουμε όσο το δυνατόν πιο πολλές, πιο σύντομα", με όποιο κόστος. Σε υποθέσεις κακουργημάτων, που κρίνονται από Τριμελή Εφετεία, συχνά επιβάλλονται ποινές κάθειρξης 10-15-20 ετών, ύστερα από διαδικασία που έχει διαρκέσει ένα τέταρτο της ώρας. Θύματα αυτής της κατάστασης είναι συχνά οι ασθενέστερες ομάδες, οι αδύναμοι, οι ανυπεράσπιστοι. Θύματα είναι επίσης και όσοι βρίσκονται κατηγορούμενοι για βαριά αδικήματα. Θύματα είναι και οι κρατούμενοι, που συχνά, έχοντας εξαντληθεί οικονομικά και ταλαιπωρηθεί "σωφρονιστικά, γίνονται εύκολα εξιλαστήριοι στόχοι. Θύμα, τελικά, είναι η ορθή απονομή της Δικαιοσύνης.
Σε καθημερινή βάση, ο συνήγορος υπεράσπισης έρχεται αντιμέτωπος με κραυγαλέες παραβιάσεις του τεκμηρίου αθωότητας και της αρχής "η αμφιβολία υπέρ του κατηγορουμένου". Ισχύει στην πράξη τεκμήριο ενοχής, το οποίο καλείται να ανατρέψουν ο κατηγορούμενος και ο συνήγορός του. Ισχύει ακόμη και μια πρακτική αποφάσεων - χρησμών, που απαγγέλλονται χωρίς αιτιολογία, δεν εξηγούνται από τη διαδικασία και απομένει ο κατηγορούμενος να αναρωτιέται για ποιον λόγο, με ποιο σκεπτικό, καταδικάσθηκε, περιμένοντας μήνες επί μηνών ή ακόμα και έτη για να συνταχθεί η απόφαση και να πληροφορηθεί τους λόγους που του στέρησαν την ελευθερία. Ακολουθείται, τέλος, μια ανάλγητη πρακτική εξουθένωσης των αδυνάτων που κατηγορούνται για πλημμελήματα, με επιβολή ποινών τις οποίες δεν μπορούν να εξαγοράσουν και με αποτέλεσμα να οδηγούνται στις φυλακές άνθρωποι, ακόμη και για συκοφαντική δυσφήμηση. Τέλος, υπάρχουν και ορισμένα, ελάχιστα αλλά πάντως υπαρκτά, θλιβερά παραδείγματα δικαστών που χρησιμοποιούν την εξουσία της θέσης τους σε ιδιωτικές τους υποθέσεις και σε διαφορές τους με πολίτες, που διαπραγματεύονται εκδουλεύσεις ή ενεργοποιούν υπόγεια μηχανισμούς για να καταδιώκουν τους αντιδίκους τους ή ακόμη και τους συνηγόρους των αντιδίκων τους».
Σε καθημερινή βάση, ο συνήγορος υπεράσπισης έρχεται αντιμέτωπος με κραυγαλέες παραβιάσεις του τεκμηρίου αθωότητας και της αρχής "η αμφιβολία υπέρ του κατηγορουμένου". Ισχύει στην πράξη τεκμήριο ενοχής, το οποίο καλείται να ανατρέψουν ο κατηγορούμενος και ο συνήγορός του. Ισχύει ακόμη και μια πρακτική αποφάσεων - χρησμών, που απαγγέλλονται χωρίς αιτιολογία, δεν εξηγούνται από τη διαδικασία και απομένει ο κατηγορούμενος να αναρωτιέται για ποιον λόγο, με ποιο σκεπτικό, καταδικάσθηκε, περιμένοντας μήνες επί μηνών ή ακόμα και έτη για να συνταχθεί η απόφαση και να πληροφορηθεί τους λόγους που του στέρησαν την ελευθερία. Ακολουθείται, τέλος, μια ανάλγητη πρακτική εξουθένωσης των αδυνάτων που κατηγορούνται για πλημμελήματα, με επιβολή ποινών τις οποίες δεν μπορούν να εξαγοράσουν και με αποτέλεσμα να οδηγούνται στις φυλακές άνθρωποι, ακόμη και για συκοφαντική δυσφήμηση. Τέλος, υπάρχουν και ορισμένα, ελάχιστα αλλά πάντως υπαρκτά, θλιβερά παραδείγματα δικαστών που χρησιμοποιούν την εξουσία της θέσης τους σε ιδιωτικές τους υποθέσεις και σε διαφορές τους με πολίτες, που διαπραγματεύονται εκδουλεύσεις ή ενεργοποιούν υπόγεια μηχανισμούς για να καταδιώκουν τους αντιδίκους τους ή ακόμη και τους συνηγόρους των αντιδίκων τους».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/12/2006
0 comments:
Post a Comment